english / polski
Nacht. Halbdunkles Zimmer. In der Ecke eine kleine Lampe.
Auf dem Rahmen eines Bildes sah ich plötzlich eine Wald-Schabe. In dem Licht war ihr Körper gold-grünlich. Sie floh nicht (was für diese Gattung nicht so untypisch ist).
Ich schaute sie an und ich fühlte, dass sie mich zurück anschaute. Ich fühlte, dass sie mein ganzes Leben genau an dieser Stelle auf mich wartete.
Ich fühlte, dass sie mich einlud
Ich streckte meine Hand aus, um sie ihr einzubitten und sie aus der Wohnung ins Freie zu bringen.
Ich wusste, dass sie tatsächlich auf mich wartet.
Als ich meine Hand näherte, schaute sie in meine Augen und berührte meinen Finger mit ihrer Schnauze und ihren Antennen.
Durch meinen Körper schoss Strom — plötzlich explodierte in mir das ganze Universum. Im Zittern meines Körpers wurde das Universum neu geboren. In feuchten Augen war der ganze Raum, die Stille und die Dunkelheit, in denen die Sterne zu leuchten beginnen…
In ihren Augen sah ich dasselbe…
***
In dieser Nacht habe ich den Moment verstanden, den Michelangelo in seinem Bild festgehalten hat —der Gott berührt Adam, und das Leben in ihm nimmt seinen Anfang. .
In meiner Begegnung war die Wald-Schabe der Gott, der auf mich wartete, um mir das Tor zum Universum in mir zu öffnen.
Night. Semidark room. In the corner, a small lamp.
On a frame of a picture, I suddenly saw a forest cockroach. In the light, its body was shining gold-green. It didn’t flee (which is not untypical for this species).
I looked at it and I felt that it looked back at me. I felt that it waited for me on this spot my whole life.
I felt it invited me.
I reached my hand to ask it to come with me, to set it free outside the apartment.
I knew it really waited for me.
As I brought my hand nearer, it looked into my eyes and touched my finger with its mouth, its antennas.
A stream of electricity shot through my body – suddenly, the whole Universe exploded within me. In the trembling of my body the Universe was born anew. In my wet eyes was the whole space, the silence and the darkness that witnessed the birth of the first stars.
In its eyes I saw the same thing…
***
In that night, I have understood the moment that Michelangelo captured in his image – God touches Adam and the life in him begins.
In my encounter, it was the forest cockroach that was God; waiting for me, so that it could open the gates of the Universe in me.
Noc. Mroczny pokój. Lampka w narożniku.
Zobaczyłem nagle na ramie obrazu zadomkę leśną. W tym świetle jej ciało było złoto-zielunkawe. Nie uciekała (co nie jest nietypowe dla tego gatunku).
Popatrzyłem na nią i czułem, że odpowiada mi spojrzeniem. Czułem, że całe moje życie czekała na mnie dokładnie w tym miejscu.
Czułem, że mnie zaprasza.
Wyciągnąłem rękę, aby zaoferować ją i wynieść ją z mieszkania na dwór.
Wiedziałem, że rzeczywiście na mnie czeka.
Kiedy zbliżyłem rękę, spojrzała mi w oczy i dotknęła mojego palca pyszczkiem i czułkami.
Przez moje ciało przeszedł prąd — poczułem, jak cały Wszechświat eksploduje we mnie. W drgawka mojego ciała Wszechświat rodził się na nowo. W wilgotnych oczach była cała przestrzeń, cisza i ciemność, w której gwiazdy zaczynają świecić…
W jej oczach widziałem to samo…
***
Zrozumiałem ten moment, który uchwycił Michelangelo — kiedy bóg dotyka Adama i budzi w nim Życie.
W moim spotkaniu zadomka leśna była bogiem, który czekał na mnie, aby otworzyć bramę Wszechświata we mnie.
WEG DES KINDES 