english / polski
Jede lebendige Zelle, jeder Organismus in dieser Welt verkörpert sein individuelles Potenzial und Fähigkeiten, um in der Verbindung mit seiner Umwelt seine eigene Natur vollständig auszuleben.
Außer dem Menschen.
Jedes Lebewesen tanzt und zelebriert seine Existenz im Hier und Jetzt in dem, was ist – in Verbindung mit dem Leben, das die ganze Evolution in seinem genetischen Kode ausdrückt.
Außer dem Menschen.
Alles, was lebt — ganzes Universum existiert nach einem Prinzip:
Das Kontinuum des Lebens zu erhalten.
Alles im Kern eigener Natur ist das Kontinuum des Lebens — durch Zerstörung, Bewegung, Transformation, Fortpflanzung, und den Tod.
***
Nur der Mensch macht alles, um sich vom Kontinuum des Lebens zu trennen und ihm zu widersetzen.
Er ist damit beschäftigt, das Leben mit eigenen Bildern, Konzepten und Ideen auszutauschen.
Der Mensch hat das Leben verraten, als er angefangen hat der Spiegel der Welt in seinem Schädel für das Leben zu halten.
***
Alles was lebt hat direkten Zugang zur im DNA gespeicherten Information über eigene Natur, die die Wurzeln im Anfang des Universums hat — und zum Wissen, das die ganze Evolution gesammelt hat.
Die, die seit der Geburt alleine schaffen müssen, wissen, was sie sind und was sie zu tun haben.
Schildkröten sind Schildkröten.
Oktopusse sind Oktopusse.
Haie sind Haie. Etc.
Andere haben Eltern, die nicht nur sie beschützen und ernähren, aber auch zeigen, wie die entsprechend eigener Gattung Fähigkeiten sich zu Nutze machen.
Die Mutter Bär zeigt dem kleinen Bären das Bärsein.
Die Mutter Wolf vermittelt seinem Kind das Wolfsein.
Die Mutter Elefant unterrichtet das Wissen der Generationen dem kleinen Elefanten. Etc.
***
Der Mensch verkauft seine Kinder für eigene Zufriedenheit und die der Gesellschaft, indem er seine Kinder in die künstlichen Standards und Phantasie der Kulturen, Religionen, Traditionen zwingt.
Nur der Mensch verrät eigene Kinder, indem er ihre einzigartige, individuelle Natur mit der physischen, emotionalen, mentalen Gewalt in die gesellschaftlichen Neurosen zwingt, um eigene Neurosen zu stillen.
***
Der Mensch hat auch den Zugang zu seinem ganzen Potenzial, das seit dem Anfang des Lebens auf diesem Planeten in seinem DNA geschrieben worden ist. Aber seitdem er durch die Welt rennt und pocht: „Ich wähle – Ich entscheide – Ich kontrolliere“, hat er sich von seinem Potential getrennt. Er sieht nicht, dass er in einer Seifenblase seiner Vorstellungen lebt. Er versteht nicht, dass er nur auf die Schatten in der Hölle seines Schädels reagiert. Er versteht sogar nicht, wie der Apparat seiner Wahrnehmung funktioniert. Aber er pocht, sich mit der Technologie und Wissenschaft auszukennen.
***
Der Mensch pocht in seiner Arroganz: Ich lebe…
Aber es ist Das Leben, das das Blut durch seine Venen pumpt; Venen, die Das Leben durch Millionen von Jahren verfeinert hat.
Wo war der Mensch in dieser Kreation beteiligt, dass er so stolz darauf ist?
Das Leben schlägt das Herz, atmet, ausscheidet — wo ist der Mensch dabei, um zu sagen: Ich lebe?
***
Der Mensch ist sogar von dem Einzigen, was ihm direkt mit dem des Lebens verbindet — dem Körper — getrennt. Er spürt weder das Rauschen des Blutes in seinen Adern, noch den Schlag seines Herzens, noch die Peristaltik des Darmes.
Aber er pocht: Ich lebe!
Nein! Das Leben lebt seinen Körper.
Der Mensch ist nicht dabei!
***
Der Mensch versucht das ganze Leben lang die Gefühle und Emotionen zu betäuben, zu unterdrücken, sich von den zu trennen — weil sie die einzige Verbindung zu Dem Leben in ihm sind.
Sogar nimmt er seine Gedanken als Emotionen wahr.
***
Jeder Organismus in der Natur vermeidet das, was für ihn giftig ist und wenn er nur kann, flieht er davon.
Außer dem Menschen.
Der Mensch hat gesunde Ernährung, Yoga, Pilates, Natur-Kleidung, um heil zu leben. Aber gleichzeitig sieht er sich nach toxischen Beziehungen und Umwelt, die seine Neurosen und emotionale Bedürftigkeiten stillen sollen.
Der Mensch lebt die implantierten manipulativen Konzepte von Respekt und Liebe zu den Eltern. Denselben Eltern, die seine einzigartige Individualität in der Geschichte des Universums zerstört haben.
Er kultiviert das familiäre vertraute toxische Verhalten, neurotischen Konzepte über die Welt, die ihn von sich selbst getrennt haben.
Nur der Mensch sucht sich toxische Beziehungen – Partnerschaften, Freundschaften, die in seiner Trennung von ihm selbst und in der Selbstzerstörung seine Projektionen über die Welt unterstützen. Er sucht nach Eifersucht, Verachtung, Aggression, Dominanz, um eigene Neurosen zu füttern.
Und das alles in schöner kitschiger Verpackung der „Liebe“, „Pflicht“, „Opferung“ etc.
***
Der Mensch lebt in der aus Plastik-„made in China“-Welt eigener Konzepte, Idee, Vorstellungen, die sich in seinen Neurosen bedienen. Er billigt diesen Ramsch, der mit der Welt und dem Leben nichts zu tun hat, um die Illusion eigener Wichtigkeit in der Welt zu erhalten — da er die Welt, wie sie wirklich ist, nicht sehen will.
Wenn er einmal sich erlauben sollte, mit der Welt in Verbindung zu kommen und sie einmal wirklich zu sehen, wird seine Plastik-Welt auseinanderfallen und er wird den ganzen Ramsch seiner Konzepte und Neurosen verlassen müssen.
Dann wird Das Leben in ihm sich entfalten.
Und Es wird in kein Konzept reinpassen.
Der Mensch wird nackt bleiben…
Every living cell, every organism in this world embodies their individual potential and capabilities in order to live out their own nature in connection with their environment.
Except human.
Every living being dances and celebrates their existence in here and now in all what is – connected to the Life that expresses the whole evolutionary process in their genetical code.
Except human.
Everything that is alive – the whole Universe – exists on one principle:
To maintain the continuity of Life.
Everything in the core of their nature is the continuity of Life – through destruction, movement, transformation, reproduction, and death.
***
Only human does everything in his power to separate from the continuity of Life and to defy it.
He is continuously occupied with replacing Life with his own images, concepts, and ideas.
Human has betrayed Life, when he began to hold the mirror image of the world in his skull for Life.
***
Everything that is alive has direct access to the DNA-information about their own nature, which has its roots in the beginning of the Universe – and to the knowledge gathered by the evolution. Those that have to make it alone from the birth know who they are and what they need to do.
Turtles are turtles.
Octopuses are octopuses.
Sharks are sharks. Etc.
Others have parents that not only protect and nourish them, but also show them how to use the capabilities according to their species.
The mother-bear shows the little bear how to be bear.
The mother-wolf communicates her child how to be wolf.
The mother-elephant teaches the knowledge of the generations to the little elephant. Etc.
***
Human sells his children for his own satisfaction and the satisfaction of the society, as he coerces them into the artificial standards and fantasy of cultures, religions, traditions.
Only human betrays his own children, as he forces their unique, individual nature with physical, emotional, mental violence into the societal neuroses – to still his own neuroses.
***
Human too has access to his whole potential that has been written in his DNA since the beginning of Life on this planet. But from the moment he started to run through the world insisting that “I choose – I decide – I control”, he has separated from that potential. He doesn’t see that he lives in a soap bubble of his projections. He doesn’t understand that he only reacts to the shadows in the cave of his skull. He doesn’t even understand how the apparatus of his perception works. But he insists that he is well versed in technology and science.
***
Human insists in his arrogance: I live…
But it’s the Life that pumps blood through his veins; veins that the Life refined over millions of years.
Where was the human as this creation happened, creation he is so proud of?
The Life beats the heart, it breathes, it excretes – where is the human to say: I live?
***
Human is separated even from the one thing that directly connects him to Life – from the body. He feels neither the rush of blood in his arteries, nor the beat of his heart, nor the peristalsis of his bowel.
But he insists: I live!
No! The Life lives his body.
Human is not present!
***
His whole life, human tries to numb his feelings and emotions, to suppress them, to separate from them – because they are the only connection to the Life in him.
He even perceives his thoughts as emotions.
***
Every living organism in nature avoids what is poisonous for them and if they only can, they flee from it.
Except human.
Human has his healthy diet, yoga, pilates, natural clothing to stay healthy. But at the same time, he seeks toxic relationships and environment that ought to still his neuroses and emotional neediness.
Human lives implanted, manipulative concepts of respect and love for the parents. The same parents that have destroyed his unique individuality in the story of the Universe.
He cultivates the familial and familiar toxic behavior, neurotic concepts about the world that have separated him from himself.
Only human chooses toxic relationships – partnerships, friendships – that support his projections about the world in his separation from himself and in his self-destruction. He seeks jealousy, contempt, aggression, dominance, to feed his own neuroses.
And all that in the pretty kitschy packaging of “love”, “obligation”, “sacrifice” etc.
***
Human lives in the plastic-“made in China”-world of his own concepts, ideas, projections that feed his neuroses. He approves this shoddiness that has nothing to do with the world or with Life, in order to maintain his illusion of his own importance – because he doesn’t want to see the world as it is.
Should he allow himself once to connect to the world and to truly see it once, his plastic world will fall apart and he will have to leave the whole shoddiness of his concepts and neuroses behind.
Then, the Life in him will be able to unfold.
And It will fit no concept.
The human will stay naked…
Każda żywa komórka, każdy organizm w tym świecie ucieleśnia swój indywidualny potencjał i umiejętności, aby w połączeniu ze swoim środowiskiem całkowicie urzeczywistnić własną naturę.
Poza człowiekiem.
Każda żywa istota tańczy i celebruje swoją egzystencję Tutaj i Teraz w tym, co jest — w połączeniu z tym życiem, które cała egzystencja wyraziła w jego kodzie genetycznym.
Poza człowiekiem.
Wszystko, co żyje — cały wszechświat egzystuje według jednej zasady:
Zachowanie kontynuacji Życia.
Wszystko w centrum własnej natury jest kontynuacją Życia — przez zniszczenie, ruch, transformację, rozmnażanie i przez śmierć.
***
Tylko człowiek robi wszystko, aby oddzielić się i przeciwstawić kontynuacji Życia.
Jest zajęty zamienianiem Życia na własne obrazy, koncepty i idee.
Człowiek zdradził Życie, kiedy zaczął lustro świata w swojej czaszce brać za Życie.
***
Wszystko, co żyje ma bezpośredni kontakt do zawartej w DNA informacji o własnej naturze, która ma korzenie w początkach Wszechświata, i do wiedzy, którą zebrała cała ewolucja.
Ci, którzy od narodzin muszą sobie sami radzić, wiedzą, kim są i co mają do zrobienia.
Żółwie są żółwiami.
Ośmiornice są ośmiornicami.
Rekiny są rekinami.
Etc.
Inni mają rodziców, którzy nie tylko chronią i karmią je, ale również pokazują, jak używać umiejętność odpowiadających jego gatunkowi.
Matka niedźwiedzica pokazuje małemu niedźwiedziowi, jak być niedźwiedziem.
Matka wilczyca przekazuje swojemu dziecku, jak być wilkiem.
Matka słonica naucza słoniątko wiedzy pokoleń.
Etc.
***
Człowiek sprzedaje własne dzieci za własne zadowolenie i zadowolenie społeczeństwa, narzucając im sztuczne standardy i fantazje kultur, religii i tradycji.
Tylko człowiek zdradza własne dzieci poprzez zmuszanie ich wyjątkowej, indywidualnej natury — wykorzystując fizyczną, emocjonalną, mentalną przemoc — w społeczne neurozy, aby zaspokoić własne neurozy.
***
Człowiek również posiada dostęp do całego własnego potencjału, które od początku życia na tej planecie zapisane jest w jego DNA. Ale od kiedy biega po tym świecie, nosi się: „Wybieram — Decyduję — Kontroluję“, oddzielił się od swojego potencjału. Nie widzi, że żyje w bańce mydlanej własnych wyobrażeń. Nie rozumie, że reaguje wyłącznie na cienie w jaskini własnej czaszki. Nawet nie rozumie jak funkcjonuje aparat jego własnej percepcji. Ale szpanuje, że zna się na technologii i nauce.
***
Człowiek głosi we własnej arogancji: Żyję…
Ale to Życie pompuje krew przez jego arterie — arterie, które Życie doskonaliło przez miliony lat.
Gdzie uczestniczył człowiek w tej kreacji, żeby być z tego dumnym?
Życie bije sercem, oddycha, wydala — gdzie jest człowiek w tym, żeby mówić: „ja żyję“?
***
Człowiek jest nawet oddzielony od tego jedynego, które łączy im bezpośrednio z Życiem — z ciałem. Nie czuje szumu krwi w swoich żyłach, bicia swojego serca, perystaltyki jelit. Ale dumnie ogłasza: Ja żyję!
Nie! Życie żyje jego ciałem.
Człowieka nie ma w tym!
***
Człowiek próbuje całe życie znieczulić, stłumić uczucia i emocje, oddzielić się od nich — bo one są jedynym połączeniem z Życiem w nim.
Zamiast tego bierze swoje myśli za emocje.
***
Każdy organizm w naturze unika tego, co jest dla niego trujące i jeżeli tylko może, ucieka od tego.
Poza człowiekiem.
Człowiek ma zdrową żywność, yogę, pilates, naturalną odzież, aby żyć zdrowo. Ale jednocześnie szuka toksycznych związków i środowisk, które mają zaspokajać jego neurozy i emocjonalne braki.
Człowiek żyje zaimplantowanymi manipulatywnymi konceptami o szacunku i miłości do rodziców. Tych samych rodziców, którzy zniszczyli jego wyjątkową w historii wszechświata indywidualność.
Pielęgnuje familijne zaufane toksyczne zachowania, neurotyczne koncepty o świecie, które oddzieliły go od siebie samego.
Tylko człowiek szuka toksycznych związków — partnerstw, przyjaźni, które będą wspierać jego oddzielenie od siebie samego i jego projekcje w autodestrukcji. Szuka zazdrości, pogardy, agresji, dominacji, aby karmić własne neurozy.
I to wszystko w pięknym kiczowatym opakowaniu „miłości“, „obowiązku“, „poświęcenia“ etc.
***
Człowiek żyje w plastikowym-„made in China“ świecie własnych konceptów, idei, wyobrażeń, którymi karmią się jego neurozy. Zgadza się na badziewie, które ze światem i życiem nie mają nic wspólnego, aby podtrzymywać iluzję własnej ważności — ponieważ nie chce widzieć świata, jakim naprawdę jest.
Jeżeli pozwoliłby sobie raz wejść w połączenie ze światem i zobaczeniem go, jakim naprawdę jest, jego plastikowy świat rozpadłby się i musiałby porzucić badziewie własnych konceptów i neuroz.
Wtedy Życie otworzy się w nim.
I Ono nie będzie pasować w żadne koncepty.
Człowiek pozostanie nagi…
WEG DES KINDES 