Spiegel-Menschen/Mirror-People/Ludzie-lustra

Es gibt Menschen, die für uns wie die Oberfläche eines Sees sind. Sie reflektieren unser Gesicht neben dem des Mondes.

Wir versuchen den Mond greifen, aber dadurch verschwimmt unser Gesicht.

Die Wellen bringen weitere Gesichter zum Vorschein und wir erkennen eigenes nicht mehr.

Aber wenn wir erkennen, wie sinnlos das Haschen nach der Mondreflexion ist, erleben wir eine Erleuchtung.

Solche Art von Menschen kann uns nur unsere Angst, Gier und Einsamkeit bewusst machen. Sie haben nichts außer Illusion uns zu geben. Aber sie können die Chance zum Anhalten sein.

Es gibt auch Menschen wie die Sonne. Sie verschmelzen unsere Wachsmasken. Und wenn unsere Nacktheit uns nicht erschreckt, erkennen wir, dass unsere Natur dieselbe wie der Sonne ist. Wir erkennen, dass wir die Sonne selbst sind und die Sonne wir ist. Die Sonne schaut in die Sonne. Die Sonne verschwindet in der Sonne.

Solche Menschen helfen uns, uns selbst zu finden. Sie geben uns uns selbst zurück. Obwohl gibt es nicht, was zu zurückgeben ist — sie sind wir…

Du musst beide Arten von Menschen treffen. Die beiden sind vom Universum versandt. Aber nur derjenige, der die Hoffnungslosigkeit der Jagd nach der Mondreflexion im Wasser erkannt hat, kann die Sonne-Menschen erkennen — und was für ein großes Geschenk sie sind…

---

There are people that are for us like the surface of a lake. They reflect our face right next to the reflection of the Moon.

We try to catch the Moon, and because of that our own face becomes more and more blurred. The waves create other faces, and we cannot recognize our own anymore.

But when we realize how useless it is to try to catch the reflection of the Moon and we look towards the sky, we experience enlightenment.

People like that can only make us aware of our fear, greed, and loneliness. Illusion is the only thing they can give us. But they can also be a chance to stop.

There are also people that are like the Sun. They dissolve our wax masks. And if we don’t get scared of this nakedness, we recognize that our nature is like the Sun. We recognize that we are the Sun, and the Sun is us. The Sun looks into the Sun. The Sun disappears in the Sun.

People like that help us to find ourselves. They give us ourselves back. Although there is nothing to give back – they are us…

It is necessary to meet both kinds of people. Both are sent by the Universe. But only the one who recognizes the hopelessness of chasing after the reflection of the Moon in the water can recognize the Sun-people and what a gift they are…

---

Są ludzie, którzy są dla nas jak powierzchnia jeziora. Odbijają naszą twarz obok odbicia Księżyca.

Próbujemy uchwycić Księżyc, a poprzez to coraz bardziej rozmazuje się nasza twarz. Fale tworzą kolejne twarze i nie rozpoznajemy już własnej.

Ale kiedy rozpoznamy, jak bezsensownym jest łowienie odbicia księżycowego i spojrzymy w niebo, doznamy oświecenia.

Tacy ludzie mogą nam tylko uzmysłowić nasz strach, zachłanność i samotność. Nie mogą nam dać nic poza iluzją. Ale mogą też być szansą na zatrzymanie.

Są też ludzie jak Słońca. Rozpuszczają nasze woskowe maski. I jeżeli nie przestraszy nas nasza nagość, rozpoznamy, że nasza natura jest taka sama jak Słońca. Rozpoznamy, że jesteśmy Słońcem, a Słońce jest nami. Słońce patrzy w Słońce. Słońce znika w Słońcu.

Tacy ludzie pomagają nam odnaleźć siebie samych. Oddają nam nas samych. Chociaż nie ma nic do oddania — oni są nami…

Trzeba spotkać oba typy ludzi. Oba są zesłani przez Wszechświat. Ale tylko ten, kto rozpozna własną beznadzieję pogoni za odbiciem Księżyca w wodzie, może rozpoznać Ludzi-Słońca i to jakim darem są…