nie ma takich murów, które
mogłyby mnie ochronić –
teraz już wiem
nagi
nocą jestem ciemnością
z dniem wschodzi we mnie słońce –
– ludzie pewni wybranych kierunków –
ja w świetle
pozwalam przetaczać się miastu
w każdy oddechu coraz bardziej –
pędzą przeze mnie łzy, wspomnienia,
nauki, radości, porzucenia, zdrady
i zostawiają mnie samego –
samotny jak tylko pierwszego
i jak ostatniego dnia człowiek
być może –
oddany...
es gibt keine Mauer, die
mich beschützen könnten –
jetzt weiß ich schon
nackt
in der Nacht bin ich die Dunkelheit
am Tag geht die Sonne in mir auf –
– Menschen sind so sicher ausgewählten Richtungen –
rasen durch mich die Tränen, Erinnerungen,
Lehren, Freuden, Verlassen, Verrat
und lassen mich alleine –
allein wie nur am ersten
und am letzten Tag ein Mensch
sein kann –
hingegebend…
there are no walls that
could protect me –
now I know
naked
I am the darkness in the night
with the day a sun rises in me –
– people so sure of their chosen paths –
in the light I
allow the city to sweep through
in every breath more and more –
tears rush through me, memories,
teachings, joys, abandonments, betrayals
and they leave me alone –
alone like only on the first
and last day a human
can be –
dedicated…