urodziłem się (…)/ich wurde geboren (…)/I was born (…)

urodziłem się
z żebraczą misą dłoni
otulony w płaszcz własnej skóry
z ostrzem krzyku jedynie
z tą odrobiną powietrza w płucach,
którą zwrócę w ostatnim wydechu
w ciele, które powróci do pyłu
bez pamięci własnej historii

posiadam
parę łachów – skrywają moją bezbronność
wspomnień, które – uwolnione – zamienią się w gwiazdy
i zgasną w powiewie skrzydeł motylich

zostawiłem
parę potrąconych nieuważną stopą kamieni
połamane gałęzie w gąszczu czasu
tuzin odcisków na skórze kochanki

żebrak

żebrak proszący
o kilka dni nauki jeszcze
o kilka nocy zapomnienia

ich wurde geboren
mit Bettelschale der Hände
gehüllt im Mantel eigener Haut
nur mit der Klinge des Schreies  
mit ein bisschen Luft in Lungen,
die ich in letztem Ausatmen zurückgeben werde
im Körper, der zu Staub kehren wird
ohne Gedächtnis eigener Geschichte

ich besitze
ein paar Klamotten – verdecken meine Hilflosigkeit 
ein paar Erinnerungen, die – befreit – sich in Sterne verwandeln werden
und im Wind der Schmetterlingsflügel erlöschen 

ich hinterließ 
ein paar mit unaufmerksamem Fuß gestoßene Steine
gebrochene Zweigen im Gebüsch der Zeit
Dutzend Fingerabdrücke an der Haut der Liebhaberin

Bettler

Bettler, der bittet
um noch ein paar Tage des Lernens
um noch ein paar Nächte des Vergessens 

I was born
with a begging bowl of my hand
wrapped only in the cloak of my skin
with a blade of merely cry
with this tad of breath in my lungs
I will return in my last gasp
in a body that will return to dust
without a memory of its own story

I own
a couple of rags – they conceal my defenselessness
memories that – when they are freed – will turn to stars
and fade out in the breeze of butterfly’s wings

I have left
a couple of rocks nudged by an unwary foot
broken branches in the thicket of time
a dozen of prints on the skin of a lover

a beggar

a beggar asking
for a few more days of learning
for a few more nights of oblivion